"ILK DEFE BAWQASIYLA. 1-ci hisse" Erotik Hekayeler Sex Hekayeler

Menim adim Mehribandi, 31 yawim var, aileliyem. Qarasacli, qaragozlu, cox gozel fiqurali bir qadinam, iki uwaq anasiyam. Ela, azca zaqarli bedenim var, ozum ise cox agir, berk xasiyetli qadinam. Seksi cox sevirem, tam serbestem serhed menasinda, mawallah, yoldawimla tez-tez elaqede oluruq, demek olar ki her gun. Bir defe ele oldu ki, qapi qonwularimiz (er-arvad) hardasa bir heftelik muddetine, neyese gore rayona gedesi oldular ve onlarin 17 yawli ogluna, gelib onlarin evlerinde qalib baxmagimi menden xaiw elemiwdiler. Men buna bir naraziciliq elemedim, cunki hem cox yaxwi munasibetimiz olub hemiwe, hem ozum evdaram (uwaqlar bagda, istirahetde), hem de o uwag 3-4 yawindan arada ya bizde qalirdi, ya da ozum evlerinde qalaraq baxirdim. Ele de oldu ki, o erefede, yoldawim iwle bagli uje bir hefteden cox, bir ayliq muddetli ezamiyyetde idi. Onunla, tebii ki, her gun tez-tez zenglewib yaziwirdiq. Neyse, qonwularin evindeyem, o oglana nezaret edirem. Adi Kamrandi, sakit uwaqdi, diribaw zad deyil, onu evde tek qoymaga qorxurlar hele. Hava da istidi, yaydi, ele oz evimde oyrewdiyim kimi, qisa xalat geyinib gezirdim. Kamranla oturub, televizora baxib cay icende, tutdum ki, ekrana yox, daha cox menim oturaq veziyyetde olduguma gore lut qalmiw ayaqlarima, baldirlarima tez-tez baxir. Ayagimi da ayagimin ustune qoyub, ele oturmuwdum, lap gozel ve cilgin gorunurdu. Dizden yuxari xalat geyinende de, nezere almadim ki, Kamran daha uwaq deyil, cavan oglandi. Ureyimde ise dedim, olsun da, qoy baxsin, menden ne gedir ki? Neyse, cay icdik, bir az sohbet eledik, istiye gore serin suyun altina girmek istedim. Kecdim hamama, soyundum, girdim serin duwun altina. Saclarimi da suya saldigima gore, gozlerimi yummuwdum, bedenimi ise gelnen sabunlayib, yagli-yagli yuyurdum. Ve bunlar hamisi hardasa 20-25 deqiqe cekdi. Gozlerimi acib conende, nese qulagima ele bil ses geldi tualetden. Bu hamamla tualet arasi divarinda da ki, bir az yuxarida, wuwe var imiw. Ele o saniyede wubhelendim nedi, tutdum meseleni. Lut ve yaw bedene xalatimi tez geyinib, hamamdan cixan kimi, girdim tualete. Duzdu, orda uje hec kim yox idi, beli, amma divarin ustunde, kafelde, ay Allah, qati-qati, par-parildayan, coxlu sperma yapiwib qalmiwdi. Ele bil bir nefer yox, iki-uc nefer unitazin ustune cixib, menim cimmeyime, lut bedenime baxa-baxa atirdilar. Hirsli-hirsli olaraq, girdim zala, Kamrani orda gormedim, baxdim kuxnaya, orda da yox idi. Bildim ki, eclaf oz otagina girib gizlenib. Onun otagina catan kimi, qapisini doymeden, mohkem acib, girdim iceri. Kamran kravatda uzanmiwdi, guya telefonda neyese baxirdi, amma sifeti qip-qirmizi idi, gozleri ora-bura qacirdi ve elleri esirdi. - Sen bele qudurmusan, eclaf? - qiwqirdim onun ustune, - men burda neyem senin ucun? - Mehri xala, ne olub ki, men neynedim ki? - soruwdu Kamran, qorxusundan ise sirsifeti agarmiwdi, gozleri de yamyaw oldu. Amma ne qeder qorxub eleyirdise de, yazig hem uzume baxirdi, hem ayaqlarima. - Gel gorum bura, - deyib, cixdim ve getdim tualete teref, - tez ol! Kamran qorxa-qorxa yaxinlawdi. Men onun qulagindan tutub, saldim tualete, barmagimi uzatdim divarda, yapiwib axan spermaya. Ve soruwdum: - Ay ograw, bu nedi bele? Kamran hec ne demedi. Bawini salmiwdi awagi. Men ise onun o biri qulagindan tutub, mohkem dartib, qiwqirdim: - Neyniyim indi? Divardakini hamisini indi yalatdirim sene? Dilinle, ter-temiz! Redd ol, gozum gormesin seni! Men dememiw, duxun var otagindan cix! Ged burdan! Ele de bawi awagi olaraq, burnunu ceke-ceke, Kamran getdi girdi otagina. Nese bir anda yazigim da geldi ona. Ozumu guzgunun qabaginda bir az qaydaya salib, telefonumu goturub, qonwularin evinden cixib, getdim oz evimize. Orda yoldawimi yigib, Kamranla bu olmuw hadiseni daniwdim. Yoldawim ise, cox gozel ve sade insan, gulumsedi: - Allah komeyin olsun Canim, yola vermek lazim idi, cavan oglandi da, yaziq neynesin? - Nece yeni neynesin? Dehwetsen e sen! - dedim erime. - Mehi, qurban sene, yawina gore onu bawa duwmek olar da. Hem de, neynesin axi, senin kimi qadinin yaninda, kim olur olsun a, ozunu saxlaya bilmezdi, mutleq nese eliyerdi. Gerek ele de danlamazdin onu. Caliw bagiwla, bariw onunla. - Hm, ne bilim, baxariq. Bir terefden sen de duz deyirsen. Gozumun qabaginda boyuyub, kecmek olar, bele baxanda. - Yaxwi ki, dogurdan divari yalatdirmadin ona, yoxsa temiz sindirardin, hec vaxt ozune gelmezdi. Ne var indi eyninde? - Xalatdi ancaq. - Ay daa, seni soyundurub, ele sikerdim ki indi. Cox pisem uje burda! - Caan, ele men de. Senallah, bawlamayaq bu sohbeti, yoxsa yata bilmeyecem axwam. - Hm, bele de ki, Kamran var da orda, men icaze verirem, ver ona! Doyunca siksin seni, o da rahatlansin, sen de, hm?))) - Delisen sen? Men neyem senin ucun? - Caan, ureyimsen, bir denemsen menim! Amma dogurdan deyirem, yaxwi fikirlew. - Ay Allah, xestedi e bu. Hm... Yoxsa ozuve kimise tapmisan orda? Sen ol, bilsem ki, nese var, vallah deyirem, o weyivi dawwaqlarinla bir yerde kesib, yedizdirecem sene! - Ay deli, Allah elemesin, mumkun olan wey deyil, ozun de cox gozel bilirsen. Dozub, seni gozlemeyin de boyuk bir kayfi var. Kamranla bagli dediyimi ise yaxwi fikirlew, zarafat zad elemirem. Bilirem ki, uje ozunde deyilsen. - Sen narahat olma, ozumdeyem. - Bax da, ne xenanet kimi sayilacaq, ne de qehbelik kimi. - Qurtar gorum, besdi. Buna bax e, gor neyi teklif eleyir mene. Neyse, o sohbeti kesib, bir az da daniwdiq ordan-burdan, sonra da sagollawdiq. Kecdim yataq otagimiza, eynimdeki qisa xalati uzun bir xalata deyiwmek ucun. Ewitdim ki, telime sms geldi. Baxdim, gordum ki, yoldawimdi: "Ureyim, sene tam ciddi deyirem, ver ona, qoy siksin seni. Sakit, qanacaqli oglandi, narahat olma, hec kime hec ne demeyecek. Seni neyi var ehtirasla duwunub, qisqanacam, vallah! Amma versen, ele-bele bir-iki defe yox a, qoy seni doyunca siksin, duduwu tam olene kimi. Gozleyirem, ne deyirsen?" Bir az fikirlewib, yoldawima qisa yazdim: "Yaxwi, baxaram veziyyete.". Sonra telefonu qiraga atib, eynimdeki qisa xalati soyundum. Bir az guzgude ozume baxib, bu ela, gozel ve azca zaqarli bedenimi kiwimin qucaginda tesevvir eleyib, guclu ehtirasa geldim. Elime goturduyum uzun xalati atib, ancaq yoldawim ucun geyindiyim, daha da cox qisa, nezik ve pozgun xalati lut bedene geyindim. Condum guzgunun qabaginda, ay Allah, bu xalat ancaq menim yumuru, berk dalimi orturdu. Ureyim tez-tez doyundu, dowlerimin gileleri wiwib, qiciqlanmaga bawladi. Saclarimi qaydasina salib, teli goturub, yataq otagindan cixdim ve qonwularin evine getdim... Ardi var... Hekaye ile bagli sozunuz, sualiniz, fikriniz ya teklifiniz varsa, yaza bilersiz yazar: Mehriban